-
1 filiola
fīlĭŏla, ae, f. dim. [filia], a little daughter.I.Lit.: educare aliquam pro filiola [p. 750] sua, Plaut. Cist. 2, 3, 29:II.L. Paullus filiolam suam Tertiam animadvertit tristiculam,
Cic. Div. 1, 46, 103; Plaut. Cist. 4, 1, 13; id. Rud. prol. 39; M. Aurel. in Fronto, Ep. 5, 53 ed. Mai.; Juv. 6, 241:quoniam mihi videris hanc scientiam juris tamquam filiolam osculari tuam,
Cic. Mur. 10, 23.—Transf., sarcastically of an effeminate person:duce filiola Curionis, i. e. C. Curione C. F.,
Cic. Att. 1, 14, 5.— Poet., of the letters of Cadmus:Cadmi filiolae atricolores,
Aus. Ep. 7, 25. -
2 osculor
ōsculor, ātus sum, ārī depon. [ osculum ]1) целовать (aliquem Pl, C; manum Sen)o. inter se Pl (cum aliquo Pl) — целовать друг друга, целоваться2) нежно любить ( filiolam suam C) -
3 osculor
ōsculor, ātus sum, ārī (osculum), küssen, mulierem, Plaut.: filiolam, Cic.: manum, Sen. manus, capita sororibus, Ambros.: simula crum, Cic.: epistulam, Cic.: alcis vulnera, Sen rhet.: inter se (einander), Plaut.: cum alqo, sich mit jmd. k., mit jmd. kosen, Plaut. – prägn., jmd. herzen und küssen, hätscheln, mit jmd. schön tun, kokettieren, inimicum meum sic amplexabantur, sic in manibus habebant, sic fovebant, sic me praesente osculabantur, ut etc., Cic. ep. 1, 9, 10: u. so bildl., scientiam iuris tamquam filiolam osculari suam, Cic. Mur. 23. – / Archaist. im Plautus ausculor, zB. Plaut. asin. 892; merc. 575 G. vgl. Paul. ex Fest. 28, 9: parag. Infin. auscularier, Plaut. asin. 895 G.: oscularier, Plaut. mil. 243.
-
4 osculor
ōsculor, ātus sum, ārī (osculum), küssen, mulierem, Plaut.: filiolam, Cic.: manum, Sen. manus, capita sororibus, Ambros.: simula crum, Cic.: epistulam, Cic.: alcis vulnera, Sen rhet.: inter se (einander), Plaut.: cum alqo, sich mit jmd. k., mit jmd. kosen, Plaut. – prägn., jmd. herzen und küssen, hätscheln, mit jmd. schön tun, kokettieren, inimicum meum sic amplexabantur, sic in manibus habebant, sic fovebant, sic me praesente osculabantur, ut etc., Cic. ep. 1, 9, 10: u. so bildl., scientiam iuris tamquam filiolam osculari suam, Cic. Mur. 23. – ⇒ Archaist. im Plautus ausculor, zB. Plaut. asin. 892; merc. 575 G. vgl. Paul. ex Fest. 28, 9: parag. Infin. auscularier, Plaut. asin. 895 G.: oscularier, Plaut. mil. 243.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский